Γυναικοκτονία και συστημική αποτυχία

Καταρχάς, ας ξεκινήσουμε από το περιλάλητο ερώτημα της εποχής. Τι εννοούμε με τον όρο γυναικοκτονία; Υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο αδίκημα που δεν αποτυπώνεται στην ποινική μας νομοθεσία; Πρέπει να υπάρξει αναμόρφωση της τελευταίας; Μήπως ο όρος εκτός από την αμιγώς νομική του διάσταση έχει και κοινωνική που πρέπει να μας απασχολήσει ειδικότερα; Ο όρος, πράγματι, δεν χρησιμοποιείται μόνον στην Ελλάδα. Μάλιστα, δεν είναι ιδιαίτερα καινούριος. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στην Αγγλία το 1801 για να υποδηλώσει «τη δολοφονία μιας γυναίκας» (femicide). Το 1848 ο όρος δημοσιεύτηκε στο λεξικό νομικών όρων του Wharton’s. Στη νεότερη εποχή, ο όρος χρησιμοποιήθηκε από τη φεμινίστρια Diana Russell το 1976 στο «Διεθνές «Δικαστήριο» για… Περισσότερα

Συνέχεια ανάγνωσης

Η πρόταση μομφής, τα οικονομικά συμφέροντα και οι τρεις επιστολές

Ο αστικός μύθος έχει κάπως έτσι: γίνονται εκλογές σε μία χώρα που προσομοιάζει με την Ελλάδα και ο νέος πρωθυπουργός -με τη ζέση που διακρίνει πάντα τους νεόκοπους- σπεύδει να παραλάβει από τον απερχόμενο. Ο τελευταίος νιώθει την ανάγκη να συμβουλεύσει το νέο πρωθυπουργό: «όταν ανέλαβα εγώ τα ηνία της χώρας ο προκάτοχός μου, μού άφησε τρεις επιστολές με την ευγενική παρότρυνση να ανοίγω κάθε μία μόλις έχω ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα. Όταν κινδυνεύει η κυβερνητική συνοχή. Το ίδιο έπραξα και εγώ για εσένα. Θα τις ανοίγεις μόνον όταν αντιμετωπίζεις σοβαρό πρόβλημα και να είναι σίγουρος ότι θα το ξεπερνάς». Ο νέος πρωθυπουργός -με την οίηση που διακρίνει τους νικητές… Περισσότερα

Συνέχεια ανάγνωσης

Μαθήματα που (δεν) λάβαμε από την τραγωδία των Τεμπών

Πολλές είναι οι φορές που ένα γεγονός συνταράσσει το πανελλήνιο. Ελάχιστες, όμως, που ο ατομικός πόνος μετατρέπεται σε «συλλογικό». Η απόγνωση και η θλίψη μετατρέπεται σε κοινό αίσθημα. Στη θλιβερή πρώτη επέτειο της τραγωδίας των Τεμπών, πολλοί βιώσαμε αυτό το αίσθημα. Η νεανική ηλικία των θυμάτων, ο τρόπος θανάτου τους, η παταγώδης αποτυχία του κράτους να οργανώσει ασφαλείς σιδηροδρομικές μεταφορές, η υπερχειλίζουσα λαμογιά που αναδύθηκε μέσα από τις καμένες λαμαρίνες των τρένων που θύμισαν αμαρτωλές συμβάσεις, η έλλειψη ατομικής ευθύνης και ενσυναίσθησης ανθρώπων στους οποίους ανατέθηκε κομβικός ρόλος (υπηρεσιακός, επιχειρησιακός, πολιτικός ή άλλος), η προσπάθεια μετάθεσης ευθυνών και η συλλογική αποτυχία ενός ανερμάτιστου πολιτικού συστήματος συνάρθρωσαν ένα παλλαϊκό αίτημα που… Περισσότερα

Συνέχεια ανάγνωσης

Θεσπίζοντας το «γρηγορόσημο» στο ΕΣΥ

Tο δικαίωμα στην υγεία εμφανίζεται ως ένα κλασικό ατομικό δικαίωμα αρνητικού περιεχομένου, δηλαδή ως δικαίωμα ελευθερίας, και συγχρόνως ως ένα κοινωνικό δικαίωμα, που αντιστοιχεί σε θετική υποχρέωση του κράτους για την παροχή υπηρεσιών υγείας στο σύνολο των πολιτών. Η υγεία ως ατομικό δικαίωμα κατοχυρώνεται στο άρθρο 5 παρ.5 Συντ., το οποίο προστατεύει την ατομική υγεία από προσβολές τρίτων και εγγυάται την ελευθερία αυτοπροσδιορισμού του ατόμου σε θέματα που αφορούν την προσωπική του υγεία. Ως κοινωνικό δικαίωμα, η υγεία κατοχυρώνεται στο άρθρο 21 παρ.3 Συντ., το οποίο από μόνο του δεν θα ήταν ιδιαίτερα νομικά σημαντικό (« Το κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών»), αν δεν υπήρχε το Εθνικό Σύστημα… Περισσότερα

Συνέχεια ανάγνωσης

«No farmers, no food»

Στις κρύες νύχτες του χειμώνα το πολιτικό θερμόμετρο, πανευρωπαϊκά, ανεβαίνει. Αγρότες από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες (Γαλλία, Βέλγιο, Γερμανία, Ισπανία, Ολλανδία, Ρουμανία, Πολωνία) έχουν ξεσηκωθεί καταγγέλλοντας, μεταξύ άλλων, «την ασυνέπεια των ευρωπαϊκών πολιτικών», τη συσσώρευση περίπλοκων περιβαλλοντικών κανόνων, τον αθέμιτο ανταγωνισμό από το εξωτερικό και τα χαμηλά εισοδήματά τους. Τη συνήθη ησυχία της ευρωπαϊκής γειτονιάς της «Πλατείας Λουξεμβούργου» -όπου στεγάζονται οι υπηρεσίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου- διέκοψε επιτακτικά ο θόρυβος από την εισβολή περισσότερων από 1.000 τρακτέρ ευρωπαίων αγροτών. Στον ίδιο τόνο, συγκεντρώνονται στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο της Agrotica, οι Έλληνες αγρότες. Συνυπογράφουν τα ανωτέρω αιτήματα, αλλά έχουν και τα δικά τους. Η ελληνική γεωργία απασχολεί σήμερα 528.000 αγρότες, δηλαδή το 12%… Περισσότερα

Συνέχεια ανάγνωσης

Η Μόνα Λίζα και το δώρο Χριστουγέννων

Δεν είναι σύνηθες να λαμβάνεις τέτοια δώρα παραμονές Χριστουγέννων. Η διαχείριση της επίσκεψης Μητσοτάκη στη Βρετανία -που έπαψε προ πολλών ετών να είναι «Μεγάλη» και το απέδειξε για άλλη μία φορά- από την πλευρά της βρετανικής κυβέρνησης κατέληξε σε φιάσκο. Η δήθεν «πυγμή» που θέλησαν να επιδείξουν στην Ελλάδα -που προφανώς δεν την καλοβλέπουν ούτε ως σύμμαχο στο ΝΑΤΟ ούτε ως εταίρο σε ζητήματα μεταναστευτικής πολιτικής παρά μόνον ως ένα ηλιόλουστο οικόπεδο για καλοκαιρινές διακοπές- τους γύρισε μπούμερανγκ. Η ακύρωση της συνάντησης του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Ρίσι Σούνακ έγινε εσωτερικό πρόβλημα, συζητήθηκε στο βρετανικό κοινοβούλιο με τον Σούνακ αμυνόμενο και κατέληξε σε μία δωρεάν και ιδιαίτερης έκτασης διαφήμιση τόσο… Περισσότερα

Συνέχεια ανάγνωσης

«Κάψτε» το σενάριο

Τo «Κάψε το Σενάριο» είναι η μακροβιότερη ομάδα αυτοσχεδιαστικής κωμωδίας στην Ελλάδα, η οποία ξεκίνησε το 2012 μέσα από το ομώνυμο πρόγραμμα γνωστού τηλεοπτικού σταθμού παρουσιάζοντας ένα εναλλακτικό comedy show το οποίο εισήγαγε στην Ελλάδα μορφές κωμωδίας όπως το Stand Up Comedy και το Improv. Η κωμωδία του «Κάψε το Σενάριο» βασίζεται στη διάδραση και τον αυτοσχεδιασμό. Την ίδια περίπου περίοδο, πριν 10 χρόνια, ξεκινούσε μία άλλη ευφάνταστη αυτοσχεδιαστική κωμωδία με πολιτικά χαρακτηριστικά αυτή τη φορά. Ήταν το κωμικογράφημα της «κυβερνώσας αριστεράς» που λίγα χρόνια μετά φαντασιωνόταν επιθέσεις εθνικής αυτοκτονίας στην κοιτίδα του διεθνούς καπιταλισμού και στα νομισματοκοπεία. Έσκιζε μνημόνια με ένα νόμο και ένα άρθρο, έκαμε τις αγορές να… Περισσότερα

Συνέχεια ανάγνωσης

«FlyOver» και μανιχαϊστικά διλήμματα

Ένδεκα περίπου μήνες μετά την υπογραφή της Σύμβασης για την υλοποίηση του Έργου της Υπερυψωμένης Ταχείας Λεωφόρου (Υ.Τ.Λ.) -γνωστή πλέον ως FlyOver- και τη σχετική «πανηγυρική» παρουσία του ίδιου του πρωθυπουργού στις 19/12/2022, η Θεσσαλονίκη παρακολουθεί αποσβολωμένη τη συνήθη μανιέρα των τελευταίων δεκαετιών. Άλλο ένα «μεγάλο» τοπικό έργο διχάζει την τοπική κοινωνία (γεγονός εύκολο, όπως αποδείχθηκε ιστορικά), δίχως, ωστόσο, οι ενστάσεις που ακούγονται από διάφορες πλευρές να μπορούν να χαρακτηριστούν ως αβάσιμες ή κακόπιστες. Για άλλη μία φορά σε τούτη την πόλη, ο σχεδιασμός αποδεικνύεται ελλιπής, οι προτεινόμενες λύσεις εμβαλωματικές και τα χρονοδιαγράμματα ασαφή. Ελπίδα όλων το έργο να ολοκληρωθεί σύντομα -μολονότι ξεκινάει ήδη με 11 μήνες καθυστέρηση- και να… Περισσότερα

Συνέχεια ανάγνωσης

Ένας τελευταίος απολογισμός των εκλογών

Πολλές είναι οι φορές που ένα γεγονός συνταράσσει το πανελλήνιο. Ελάχιστες, όμως, που ο ατομικός πόνος μετατρέπεται σε «συλλογικό». Η απόγνωση και η θλίψη μετατρέπεται σε κοινό αίσθημα. Στη θλιβερή πρώτη επέτειο της τραγωδίας των Τεμπών, πολλοί βιώσαμε αυτό το αίσθημα. Η νεανική ηλικία των θυμάτων, ο τρόπος θανάτου τους, η παταγώδης αποτυχία του κράτους να οργανώσει ασφαλείς σιδηροδρομικές μεταφορές, η υπερχειλίζουσα λαμογιά που αναδύθηκε μέσα από τις καμένες λαμαρίνες των τρένων που θύμισαν αμαρτωλές συμβάσεις, η έλλειψη ατομικής ευθύνης και ενσυναίσθησης ανθρώπων στους οποίους ανατέθηκε κομβικός ρόλος (υπηρεσιακός, επιχειρησιακός, πολιτικός ή άλλος), η προσπάθεια μετάθεσης ευθυνών και η συλλογική αποτυχία ενός ανερμάτιστου πολιτικού συστήματος συνάρθρωσαν ένα παλλαϊκό αίτημα που… Περισσότερα

Συνέχεια ανάγνωσης

Χρειαζόμαστε την ΕΡΤ3;

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Συζήτηση προκάλεσε (σε περιορισμένο κύκλο είναι η αλήθεια) η απόφαση της διοίκησης της ΕΡΤ να «περιορίσει» (sic) τον ενημερωτικό ρόλο της ΕΡΤ3. Ως αιτία της ανωτέρω απόφασης φέρεται η έμφαση που δίνει η διοίκηση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης στην ανάπτυξη του θεματικού τηλεοπτικού καναλιού ERTnews. Ωστόσο, η ανωτέρω απόφαση αφορά μόνον τους δημοσιογράφους της Θεσσαλονίκης (άντε και της ευρύτερης Μακεδονίας); Αφορά μόνον τους τυχόν παραγωγούς τηλεοπτικών ενημερωτικών εκπομπών; Θα έπρεπε να μας απασχολεί όλους; Σε μία κοινωνία που έχει μάθει να λαθροβιεί στο δικό της μικρόκοσμο, να συζητάς τέτοιου είδους θέματα φαντάζει πλεονασμός. Και, όμως, δεν είναι για πολλούς λόγους. Προσπαθώντας να αποφύγουμε τη συνήθη μανιχαϊστική διαίρεση μεταξύ «κέντρου… Περισσότερα

Συνέχεια ανάγνωσης