Την εγχώρια ειδησιογραφία της προηγούμενης εβδομάδας, όπως αναμενόταν, σχεδόν μονοπώλησε το συγγραφικό εγχείρημα του πρώην πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα. Ήδη από τις, ελεγχόμενες ή μη, προδημοσιεύσεις πολλά σημεία του βιβλίου τέθηκαν σε αμφισβήτηση. Οι διαψεύσεις των συμπρωταγωνιστών της εποχής αρκετές και σε κρίσιμα σημεία του. Άραγε, που αρχίζει η καταγραφή της ιστορικής πραγματικότητας και που τελειώνει η συνειδητή παραχάραξή της; Το συγκεκριμένο βιβλίο θα κριθεί από τους ιστορικούς του παρόντος σε σχέση με άλλες πηγές (επίσημα κρατικά αρχεία, βιβλιογραφικές προσεγγίσεις λοιπών ηγετών, πρόσβαση στις πηγές κ.λπ.). Σε οικονομικό επίπεδο αρκετοί το θεωρούν ήδη εμπορική επιτυχία. Και αυτό μένει προς απόδειξη τόσο διότι μεγάλο μέρος του ήδη δημοσιεύτηκε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης με αποτέλεσμα να ατονεί το αγοραστικό ενδιαφέρον… Περισσότερα
Συνέχεια ανάγνωσης1 πόλεμος, 5 ηττημένοι, 1 θριαμβευτής
Δυστυχώς η ιστορία δείχνει να επαναλαμβάνεται απολαμβάνοντας τα λάθη της. Ο Ρωσοουκρανικός πόλεμος ίσως οδεύει στο τέλος του, μετά την αποκάλυψη ενός αμερικανικού σχεδίου «ειρήνευσης» στην περιοχή. Το σχέδιο προβλέπει de facto αναγνώριση ως Ρωσικής επικράτειας της περιοχής του Ντομπάς, (δηλαδή το Ντονέτσκ και το Λουχάνσκ), όπως και της Κριμαίας, ενώ η Χερσώνα και η Ζαπορίζια θα αποτελέσουν τη «νεκρή ζώνη». Εάν κάποιοι θυμούνται την ιστορία της Κύπρου διαβάζοντας τα ανωτέρω δεν πράττουν λάθος. Απλά, μέχρι στιγμής, δεν προβλέπεται η ανάπτυξη δυνάμεων του ΟΗΕ στην περιοχή. Την ίδια ώρα, η Ουκρανία θα αποτελέσει ένα κράτος φαινομενικά «ουδέτερο», αλλά πολλαπλώς εξαρτώμενο. Δεν θα μπορεί να συμμετάσχει στο ΝΑΤΟ ακόμη και εάν το επιθυμεί, ενώ την ασφάλειά της χώρας θα «εγγυηθούν» οι ΗΠΑ. Και φυσικά… Περισσότερα
Συνέχεια ανάγνωσηςΟι νεκροί του Πολυτεχνείου
To πόρισμα του εισαγγελέα Δ. Τσεβά για τα θύματα της εξέγερσης του 1973. Ο αριθμός των θυμάτων της εξέγερσης του Πολυτεχνείου σε νεκρούς, τραυματίες και κακοποιηθέντες έχει αποτελέσει κατά καιρούς πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης που καλλιεργήθηκε κυρίως από τους αρνητές των γεγονότων. Στη μεταπολίτευση υπήρξε λαϊ κή απαίτηση να πέσει φως στην υπόθεση και μάλιστα στους δρόμους κυριαρχούσε το σύνθημα “Τσεβά γίνε Σαρτζετάκης”. Το πόρισμα εκδόθηκε το 1975. Ο αριθμός των νεκρών που προέκυψε από την έρευνα του εισαγγελέα Δημήτρη Tσεβά ήταν 18 βεβαιωμένοι επώνυμοι νεκροί. Σύμφωνα με το πόρισμα, έχασαν τη ζωή τους έξω από το Πολυτεχνείο στους κοντινούς δρόμους και σε διάφορα σημεία της Αθήνας. Ο εισαγγελέας με την… Περισσότερα
Συνέχεια ανάγνωσηςΟ Μαμντάνι και οι… μαϊντανοί
Αναλαμβάνει τις τύχες της διασημότερης πόλης του κόσμου, με 325.000 υπαλλήλους, με προϋπολογισμό πολύ μεγαλύτερο εκείνου της Ελλάδας και με ΑΕΠ περίπου πέντε φορές αυτόν της χώρας μας. Ένας 34χρονος μουσουλμάνος, γεννημένος στην Ουγκάντα, ονόματι Ζοράν Κγουάμε Μαμντάνι, εξελέγη δήμαρχος της Νέας Υόρκης και τάραξε τα λιμνάζοντα, ίσως παγκοσμίως, πολιτικά ύδατα. Όχι τόσο για τη νίκη του αυτή καθαυτή ή όσα συμβολίζει, όσο γιατί οι ποικιλώνυμοι, ετερόφωτοι πολιτικολογούντες θεωρούν ότι η δική τους πολιτική πορεία έχει ή δύναται να έχει ομοιότητες με τη δική του. Πρωταγωνιστικό ρόλο διαδραματίζουν οι ημεδαποί… μαϊντανοί. Από όλα έχει ο μπαχτσές. Από πρώην πρωθυπουργούς και υπουργούς μέχρι δημάρχους και προέδρους κομμάτων. Ο Μαμντάνι αποτελεί όσα εκείνοι θα ήθελαν να βιώσουν,… Περισσότερα
Συνέχεια ανάγνωσηςΒιοκλιματικά κτίρια, άγνωστος στρατιώτης και άταφοι νεκροί
Πόσο συνάδει με τις δικές μας παραδόσεις να μην τιμούμε τους νεκρούς μας, ιδίως τους ήρωες; Η εβδομάδα που μας πέρασε είχε ισχυρή δόση ενίσχυσης του εθνικού φρονήματος. Μεγαλειώδης στρατιωτική παρέλαση στη Θεσσαλονίκη κατά την επέτειο του «ΌΧΙ», εγκαίνια ενός όμορφου (εν μέρει) βιοκλιματικού κτιρίου την επομένη. Εξαφανίστηκε η ασχήμια του Πενταγώνου. Ένα κτίριο που ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1952 υπέστη -επιτέλους- τη δική του αναδόμηση. Η ασχήμια κρύφτηκε πίσω από 30 κάθετες σειρές τριαντάμετρων περσίδων. Το αποτέλεσμα, ομολογουμένως, εντυπωσιακό, ενώ αναμένεται και η εσωτερική αναβάθμιση του κτιρίου που στεγάζει το υπουργείο Εθνικής Άμυνας και τα τρία Γενικά Επιτελεία. Γιατί μας νοιάζει η ανωτέρω ανακαίνιση; Πρώτον, γιατί ομορφαίνει την περιοχή και η Αθήνα αποκτά ένα νέο τοπόσημο. Πράγματι, η νέα βιοκλιματική… Περισσότερα
Συνέχεια ανάγνωσηςΜνημειομάχοι και (ν)τροπολογιολάγνοι
Η ψηφισθείσα τροπολογία είναι προδήλως αντισυνταγματική και ανεφάρμοστη. Δεν είναι ασύνηθες σε τούτη τη χώρα να διχαζόμαστε. Ακόμα συνηθέστερο είναι να χωριζόμαστε δίχως αποχρώντα λόγο. Τέλος, αποτελεί κανόνα η «λαϊκή βούληση» να διατυπώνεται μέσα από εξόχως παραπλανητικά ερωτήματα. Όλα τα ανωτέρω αποδείχθηκαν, για άλλη μία φορά, με αφορμή την αχρείαστη κυβερνητική πρωτοβουλία για τη ρύθμιση του χώρου πέριξ του μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη («Προστασία της ακεραιότητας και της κατά προορισμό χρήσης του Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη» τιτλοφορείται η σχετική κυβερνητική τροπολογία που ψηφίστηκε την περασμένη εβδομάδα). Για ποιο λόγο αχρείαστη; Γιατί το ζήτημα δεν έχρηζε νομοθετικής ρύθμισης. Οι αρμοδιότητες για τον συγκεκριμένο χώρο ήταν πάντοτε σαφείς. Δεν υπήρχε ζήτημα αλληλοεπικάλυψης. Το μνημείο -ως «μνημειακός χώρος»- υπαγόταν στην αρμοδιότητα του υπουργείου… Περισσότερα
Συνέχεια ανάγνωσηςΠερί «κράτους Δικαίου»
Στις δημοσκοπήσεις ποσοστό που υπερβαίνει το 61% δηλώνει ότι δεν εμπιστεύεται τη Δικαιοσύνη, αλλά και γενικότερα τη θεσμική συγκρότηση του ελληνικού κράτους. Η παρέμβαση του πρώην πρωθυπουργού, Κώστα Καραμανλή (μη λησμονούμε ότι ένας ήταν ο… Κωνσταντίνος), την περασμένη εβδομάδα ξένισε. «Βόμβα» έσπευσε να τη χαρακτηρίσει μερίδα του αντιπολιτευόμενου τύπου. Ως «μήνυμα» προς την αντιπολίτευση αντέτειναν οι κυβερνητικές διαρροές. Αμφότερα απόδειξη της επιφανειακής διαχείρισης κρίσιμων ζητημάτων από το σύνολο της εγχώριας καθεστηκυίας πολιτικής τάξης πραγμάτων. Τι είπε, όμως, ο πρώην πρωθυπουργός; Προειδοποίησε για το ενδεχόμενο να υπάρξει «μείζονα πολιτική κρίση» αν δεν αποκατασταθεί ο σεβασμός και η εμπιστοσύνη των πολιτών στη Δικαιοσύνη και τους Θεσμούς. Συγκεκριμένα, αναφερόμενος στην κρίση απαξίωσης των θεσμών, υπογράμμισε ότι «η αποκατάσταση του σεβασμού και της εμπιστοσύνης… Περισσότερα
Συνέχεια ανάγνωσηςΠλατεία – Δικαιοσύνη: 1-0
Στην περίπτωση Ρούτσι δεν κέρδισε «ο αγώνας των συγγενών των θυμάτων», αλλά, προφανώς, ηττήθηκαν οι θεσμοί. Καταρχάς, ας ξεκινήσουμε τη σημερινή μας παρέμβαση με κάτι που πρέπει να είναι δεδομένο. Όλοι εκφράζουμε την αλληλεγγύη και τη συμπάθειά μας προς το πρόσωπο του Πάνου Ρούτσι. Τούτο, όμως, δεν σημαίνει -και δεν πρέπει να συνεπάγεται- a priori αποδοχή ή στήριξη κάθε αιτήματος. Όχι μόνον στην περίπτωση του συγκεκριμένου ανθρώπου αλλά και γενικά. Επίσης, όλοι πρέπει να εκφράζουμε την ανακούφισή μας που τελείωσε η απεργία πείνας του, δίχως να υπάρξουν δυσάρεστες εξελίξεις για τον ίδιο. Μήπως, όμως, εάν εξετάσουμε τα πράγματα ψυχραιμότερα μπορούμε να λάβουμε μαθήματα από αυτήν την ιστορία; Μήπως, τώρα, πρέπει να αρχίσει ο ουσιαστικός διάλογος για τους θεσμούς, τα… Περισσότερα
Συνέχεια ανάγνωσηςΦταίει μόνον το άρθρο 86 Σ;
Το πρόβλημα δεν είναι το άρθρο 86 Σ. Το βασικότερο πρόβλημα είναι η κρίση του κοινοβουλευτισμού. Η αιτία είναι ότι εδώ και αρκετά χρόνια εμείς οι πολίτες εκλέγουμε βουλευτές που δεν μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Η επίσκεψη της Ευρωπαίας Εισαγγελέως Λάουρα Κοβέσι στην Ελλάδα και τα όσα είπε σε συνέντευξη Τύπου προς τους δημοσιογράφους περί του τρόπου που αποδίδεται στη χώρα μας Δικαιοσύνη, σε υποθέσεις που «αγγίζουν» πρόσωπα της εκτελεστικής εξουσίας (δηλαδή υπουργούς – υφυπουργούς) προκάλεσε για άλλη μια φορά αίσθηση. Συγκεκριμένα, ανέφερε πως το άρθρο 86 του Συντάγματος που ορίζει τα περί ευθύνης των μελών της κυβέρνησης, δεν επιτρέπει να φθάσει η εισαγγελική έρευνα σε βάθος,… Περισσότερα
Συνέχεια ανάγνωσηςΗ πολιτική ως επάγγελμα
Η συζήτηση περί αποιδεολογικοποίησης της πολιτικής δεν είναι καινούρια. Ταυτίζεται, χρονικά, με την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού και τη διάψευση συλλογικών προσδοκιών. Η προσπάθεια ανεύρεσης νέων ιδεολογικών διαιρετικών τομών (παγκοσμιοποίηση, οικολογία, τεχνοκρατία κ.λπ.) ουδέποτε προσέδωσε την αντίστοιχη γοητεία στο συλλογικό υποσυνείδητο των πολιτών. Το «αποφορτισμένο» ιδεολογικά φορτίο της μαχόμενης πολιτικής είχε και τις επιπτώσεις του και στους ίδιους τους εκφραστές της: Τους πολιτικούς. Στη χώρα μας, ειδικότερα, το φαινόμενο αυτό απέκτησε πιο ιδιόμορφα χαρακτηριστικά την περίοδο των μνημονίων. Ελάχιστοι από το πολιτικό προσωπικό της χώρας υπηρετούσαν ή ασπάζονταν τις ακολουθούμενες πολιτικές. Τα μνημόνια ήταν μία φαραωνική πληγή και οι Έλληνες πολιτικοί δεν ήθελαν είτε να γιατρέψουν είτε να ανακουφίσουν μια… Περισσότερα
Συνέχεια ανάγνωσης