Οι διαδικασίες εξυγίανσης επιχειρήσεων – σε όλον τον κόσμο – στοχεύουν να επιλύσουν μεμονωμένα “εμπορικά ατυχήματα” και είτε να διασώσουν το ενεργητικό μιας επιχείρησης και τις περισσότερες θέσεις εργασίας σε αυτή είτε να αποκαταστήσουν την τρωθείσα εμπορική της πίστη μέσω μιας αναδιάρθρωσης των οφειλών της. Προφανώς αυτό που ζούμε στην Ελλάδα δεν ανταποκρίνεται στον ανωτέρω κανόνα. Τα περιλάλητα “κόκκινα δάνεια” έχουν λάβει μαζικά χαρακτηριστικά (αγγίζουν τα 105 δισ. ευρώ!) και εάν συνυπολογίσουμε και τις οφειλές προς το Δημόσιο και τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης (125 δισ. ευρώ!) αντιλαμβανόμαστε ότι το εσωτερικό χρέος (δηλαδή ό,τι οφείλουν επιχειρήσεις και νοικοκυριά σε τράπεζες και δημόσιο) πλησιάζει το εξωτερικό χρέος (ό,τι οφείλει το ελληνικό κράτος… Περισσότερα
Συνέχεια ανάγνωσης