Πριν 139 χρόνια ξεκίνησαν όλα. Η 1η Μαΐου 1886 ήταν η ημέρα που οι εργάτες θα διεκδικήσουν αυτό που σήμερα θεωρείται αυτονόητο: οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ξεκούραση, οχτώ ώρες ελεύθερου χρόνου. Ένα σύνθημα ακούγεται όλο και πιο έντονα σε όλα τα εργοστάσια: «Eight hours for work, eight hours for rest, eight hours for what we will!». Το Σικάγο ζει στην πρωτοπορία της βιομηχανικής επανάστασης. Γρήγορα μετατρέπεται στην πόλη-σύμβολο της οργής. Εκατοντάδες συνδικάτα, σοσιαλιστές, αναρχικοί, μετανάστες Γερμανοί, Ιρλανδοί, Ιταλοί, άπαντες συσπειρώνονται κάτω από τη σημαία του εργατικού κινήματος. Πόσες ομοιότητες μπορεί να έχει εκείνη εποχή με τη σημερινή; Ποια είναι τα διακυβεύματα του σήμερα; Ο σύγχρονος άνθρωπος γεύεται τους καρπούς… Περισσότερα
Συνέχεια ανάγνωσηςΜνημόνια 15 χρόνια μετά: Σα να μην πέρασε μια ημέρα…
Ένα δισ. ευρώ σημαίνει, στην πράξη, επίδομα 20.000€ για κάθε νέο παιδί. Εάν γεννιούνταν-και λόγω του επιδόματος-50.000 νέα παιδιά το χρόνο, η εικόνα της χώρας στο μέλλον θα ήταν διαφορετική. Πριν 15 χρόνια, στις 23 Απριλίου του 2010, η χώρα έμπαινε στην περιπέτεια των μνημονίων. Σήμερα, θα πίστευε κανείς ότι πολιτικό προσωπικό και κοινωνία έχουμε πάρει το μάθημά μας. Ότι θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να μη ξαναφτάσουμε εκεί. Μάλλον ματαίως… Που οφείλεται η πεσιμιστική διάθεση του υπογράφοντος; Πόσο δικαιολογημένη μπορεί να είναι όταν η κυβέρνηση κομπορρημονεί για την επίτευξη «θηριώδους πρωτογενούς πλεονάσματος» τη χρονιά που μας πέρασε; Για ποιο λόγο να είμαστε ανασκουμπωμένοι όταν οι διεθνείς οίκοι αναβαθμίζουν –… Περισσότερα
Συνέχεια ανάγνωσηςΤο Ρέκβιεμ της Αμερικής και η αντίσταση του Χάρβαρντ
Οι εξελίξεις στις ΗΠΑ αιφνιδίασαν πολλούς. Ίσως τους πάντες εάν εξαιρέσουμε τους συνήθεις δημοσιολογούντες «ξερολιστές». Όχι τόσο για τις επιλογές του Τραμπ. Τις περισσότερες τις είχε εξαγγείλει από πολύ νωρίς. Ουδόλως μπορεί να κατηγορηθεί για ασυνέπεια μεταξύ προεκλογικών κραυγών και μετεκλογικών… κραυγαλέων λαθών. Αυτό που μέχρι στιγμής έχει εκπλήξει άπαντες είναι η «σιωπή των… (φιλελεύθερων) αμνών». Με τη σιγή, ουδόλως αποφεύγουν το… σούβλισμα. Αλήθεια, που εξαφανίστηκε η οικονομική και πνευματική ηγεσία της ηγέτιδας δύναμης του «ελεύθερου κόσμου»; Γιατί δεν λειτουργούν τα περιλάλητα «θεσμικά αντίβαρα» του αμερικανικού συστήματος εξουσίας; Πώς γίνεται ο αυταρχισμός να αποτελεί «θεραπεία επιλογής» τόσο για το εσωτερικό των ΗΠΑ όσο και για τις διεθνείς σχέσεις; Η Μεγάλη… Περισσότερα
Συνέχεια ανάγνωσηςΟι κρίνοντες κρίνονται;
Η πρόσφατη υπόθεση με καταγγελλόμενη διαφθορά στην Πολεοδομία της Ρόδου έφερε στο προσκήνιο θέσεις και αντιθέσεις για ένα ζήτημα που ως κοινωνία θα έπρεπε προ πολλού να είχαμε λύσει. Βέβαια, οι απόψεις που ακούστηκαν και από «χείλη αρμοδίων» μάλλον καταδεικνύουν ότι ούτε σε νομικό επίπεδο έχουμε ξεκάθαρες θέσεις για απλά ζητήματα. Πρώτα-πρώτα να ξεκαθαρίσουμε κάτι σε σχέση με την υπόθεση, για να καταστεί σαφές στους μη νομικούς. Η προφυλάκιση δεν συνδέεται με την κατάφαση της ενοχής του δράστη. Τυχόν προφυλάκιση δεν λειτουργεί ούτε επιβεβαιωτικά της ενοχής ούτε ως προκαταβολή ποινής. Δεν έχει ακόμη δικαστεί ο φερόμενος δράστης. Επιβάλλεται ως μέτρο καταναγκασμού υπό συγκεκριμένες μόνον προϋποθέσεις (λ.χ. ο κατηγορούμενος δεν έχει… Περισσότερα
Συνέχεια ανάγνωσηςInventing Trump
Η πολιτική στην Ευρώπη έμοιαζε μία διαδήλωση γηραλέων συνδικαλιστών. Αργά, χαλαρά βήματα στην άσφαλτο και συνήθη τσιτάτα. Εάν κάποιος έκανε ένα ταξίδι στο χωροχρόνο θα δυσκολευόταν να εντοπίσει το έτος. Πολιτική φλυαρία στο ζενίθ, όραμα και καινοτομία στο ναδίρ. Η Ευρώπη είχε παραδοθεί νωχελικά στη ραστώνη της πόσεως του μεταπολεμικού νέκταρος. Αυτήν την επίπλαστη ευδαιμονία δεν μπόρεσε να χαλάσει ούτε το μεταναστευτικό ρεύμα των τελευταίων ετών ούτε ο πόλεμος στην Ουκρανία. Και, όμως, αρκούσε για να έλθουν τα πάνω κάτω, η εκλογή ενός αμφιλεγόμενου προσώπου στην ηγεσία των ΗΠΑ. Ο «μεγάλος τιμονιέρης» της Δύσης διακήρυξε σε όλους τους τόνους ότι δεν επιθυμεί να κρατά το πηδάλιο του ελεύθερου κόσμου. Κατέδειξε… Περισσότερα
Συνέχεια ανάγνωσηςΗ «αλήθεια» των δημοσκοπήσεων
Την τελευταία εβδομάδα, στη δημόσια σφαίρα, πέραν των σεισμών και των σεισμολόγων, κυριαρχούν οι πολιτικοί αναλυτές και οι δημοσκόποι. Άπαντες αναλύουν τα ευρήματα των νέων δημοσκοπήσεων που αποτυπώνουν σε μεγάλο βαθμό τόσο τη λαϊκή οργή -με αφορμή το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών- όσο και τη ραγδαία άνοδο των κομμάτων που βρίσκονται στα άκρα του πολιτικού άξονα. Των κομμάτων που όλως εσφαλμένως, η κυρίαρχη μιντιακή φιλολογία τα χαρακτηρίζει ως «αντισυστημικά», προσδίδοντάς τους «αγαθή» και «ανώτερη» αξία που ουδόλως έχουν. Προφανώς δεν αντιστρατεύονται το σύστημα, τη στιγμή που το ίδιο επιλεκτικά τα χρησιμοποιεί (μία απλή περιπλάνηση στα κανάλια εθνικής εμβέλειας αποδεικνύει του λόγου το αληθές, καθώς -κατά διαστήματα και όλως επιλεκτικά- τους… Περισσότερα
Συνέχεια ανάγνωσηςΈχει νόημα μία ακόμη «προανακριτική»;
Με αφορμή την πρωτοβουλία της αξιωματικής αντιπολίτευσης να ζητήσει τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής μετά το δυστύχημα των Τεμπών για τη διερεύνηση ενδεχόμενων ποινικών ευθυνών του υφυπουργού, Χρήστου Τριαντόπουλου, ήρθε στην επιφάνεια ξανά το ζήτημα της ποινικής ευθύνης των μελών μίας κυβέρνησης. Ο συνταγματικός θεσμός (άρθρο 86) υπηρετεί τη δημοκρατία; Υποβοηθάει, εν γένει, στην ανεύρεση της αλήθειας; Ή αποδεικνύει ότι η Βουλή των Ελλήνων λειτουργεί στην πράξη ως «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» για ποικίλα εγκλήματα ή ανομήματα; Δηλαδή, αποτελεί μέθοδο πολιτικού εξαγνισμού των παρανομούντων πολιτικών και ευκαιρία συγκάλυψης ευθυνών. Το άρθρο 86 του συντάγματος έχει ως περιεχόμενο τον καθορισμό ειδικής διαδικασίας για την απόδοση ποινικής ευθύνης σε υπουργούς (συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του… Περισσότερα
Συνέχεια ανάγνωσηςΤι είναι τα «Τέμπη» σήμερα
Οι ταυτόχρονες μαζικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας της περασμένης Κυριακής με αφορμή το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη (έναν περίπου μήνα πριν συμπληρωθούν δύο χρόνια από το τραγικό γεγονός) στέλνουν μηνύματα προς πολλές κατευθύνσεις. Η ιστορία θα δείξει σύντομα ποιοι έλαβαν το μήνυμα και ποιοι όχι. Κατά τη γνώμη του γράφοντος, η εξέλιξη αυτής της υπόθεσης υπερβαίνει κατά πολύ το δίκαιο αγώνα των οικογενειών των θυμάτων για απονομή δικαιοσύνης. Πρώτα πρώτα, αποτελεί ένα συλλογικό ψυχικό τραύμα. Το ατομικό ψυχικό τραύμα το διαχειρίζεσαι μόνος ή με βοήθεια. Συνοδεύεται από έντονη θλίψη, άγχος, ανησυχία, φόβο, απογοήτευση, θυμό. Το συλλογικό ψυχικό τραύμα συμπεριλαμβάνει όλα τα ανωτέρω και ακόμη περισσότερα. Πρωτίστως, την έλλειψη σε έναν κοινό στόχο.… Περισσότερα
Συνέχεια ανάγνωσηςΟ Τράμπ και οι δύο κόσμοι
Η δημιουργία των δύο νέων κόσμων, στην εποχή Τραμπ, μπορεί να αποτελέσει ευκαιρία τόσο για την Ευρώπη όσο και για την Ελλάδα. Ο νέος πλανητάρχης ανέλαβε καθήκοντα. Λίγες μόλις ώρες μετά την ορκωμοσία του, ως 47ος πρόεδρος των ΗΠΑ, υπέγραψε σειρά εκτελεστικών διαταγμάτων, καταδεικνύοντας εμφατικά ότι θα εφαρμόσει τις αμφιλεγόμενες πολιτικές που είχε υποσχεθεί προεκλογικά. Κάποιες από τις πρώτες πρωτοβουλίες του αμφισβητούν ευθέως τη δυνατότητα των περιλάλητων θεσμικών αντίβαρων (checks and balances) να τον περιορίσουν. Δεν είναι τυχαίο ότι μεταξύ των πρώτων ενεργειών του ήταν να αποδώσει χάρη σε εγκληματίες. Από εκείνους που πρωτοστάτησαν στην έφοδο στο Καπιτώλιο πριν τέσσερα χρόνια αφήνοντας πίσω τους τέσσερις νεκρούς αστυνομικούς μέχρι τον ισοβίτη… Περισσότερα
Συνέχεια ανάγνωσης